2014
14
jun

Alweer 2 jaar geleden werd jij een engeltje…

Tja, wat schrijf je op een avond als deze? Twee jaar geleden was dit de laatste avond die jij bij ons was. Op dat moment wisten wij nog niet dat dit jouw allerlaatste avond bij ons zou zijn.
Nu 2 jaar later staan papa en mama samen aan jouw graf. Toen wij daar vanavond kwamen was jouw graf helemaal gevuld met bloemen, knuffels en autootjes. Al ben je al 2 jaar op reis, je bent hier nog zo aanwezig! Ook is er mooi geknutseld door jouw vriendje. Die vertelde dat hij wel weer met jou wilde spelen, je kan nu wel weer terugkomen, je bent nu lang genoeg weggeweest.

Wat zouden wij nu heel graag nog even met jou samen willen zijn. Nog even knuffelen, nog even samen plezier maken, nog even…

Alle dagen zijn onze gedachten bij jou. We denken aan alle fijne herinneringen, maar rond deze datum komen ook de herinneringen boven die pijn doen. Het moment van afscheid nemen… Afscheid nemen… Afscheid nemen van jou, ons eigen mooiste mannetje… Ja Tim, ze zeggen: ‘Je kind laten gaan is het allergrootste houden van…’ Diep in ons hart weten we dat dit zo is, en gunnen wij jou alle rust die je nu hebt. Maar het moeten missen van jou is zo moeilijk! We nemen jou altijd overal mee naar toe in onze gedachten zo ben je altijd bij ons! Ondanks het grote gemis doen we ons best zo goed mogelijk overeind te blijven. Hoe ziek jij ook was, je ging altijd door en maakte overal het beste van. Daar nemen wij een voorbeeld aan. We doen het best goed, en tja deze dagen horen er ook bij! Het grote verdriet, pijn en gemis wat wij nu voelen kunnen wij alleen voelen doordat wij het geluk hebben mogen ervaren in de tijd die jij bij ons was.

Lieve Tim, speel jij maar fijn verder op je wolkje. Morgen branden we een extra kaarsje voor jou. Stuur jij morgen een kusje vanaf je wolkje naar papa? Morgen is het vaderdag, tegelijk met jouw sterfdag… Elke dag kijken we naar jouw laatste vaderdag knutsel, want die hangt op onze slaapkamer. Morgen zal papa daar extra naar kijken…

XXX

Deel deze dag