Vandaag was het zover: het benefietconcert voor Tim Star! Na weken van voorbereiding door een heleboel mensen was vandaag de dag waar we al weken naar toe leefden. Wat een mensen die vandaag allemaal naar de Jozef kwamen! Vele bekenden van ons, maar ook heel veel onbekenden. Alle mensen die ons een hart onder de riem willen steken.

Het voorprogramma begon met de band Blanco. Hierin speelt o.a. de oom van Tim ‘ome Thoom’. Daarna trad tante Elise op, om vervolgens plaats te maken voor de Tribute to the Catsband, hierin speelt dan weer de opa (bappie) van Tim. Het was dus een heel familie gebeuren op het podium.

Het was een zeer geslaagde dag, met een enorme opbrengst van 13.250 euro! (waarvan 1.500 euro geschonken is door de St. Jozef).

Van deze prachtige middag zijn er foto’s te vinden in het ‘album’. Hieronder wat stukjes die geschreven zijn n.a.v. dit concert.

Helden

CONCERT TIMSTAR IN VOLENDAM – 10 JULI 2011

Zijn al die mensen voor mij gekomen?

Tim zit vlak voor het podium in verenigingsgebouw St. Jozef in zijn buggy en kijkt om zich heen. Hij is te jong om te kunnen beseffen wat er deze zondagmiddag allemaal precies aan de hand is, maar de blik in zijn ogen zegt genoeg. Kleine Tim heeft wel degelijk in de gaten dat hij het middelpunt van ‘iets’ is.
Hij wordt omringd door de vertrouwde gezichten van zijn ouders, grootouders en nog veel meer familieleden. Hij ziet ook talloze mensen die hij in zijn nog prille leventje nog nooit heeft gezien. En Tim heeft toch al heel veel mensen gezien, vooral in witte jassen.
Iedereen kijkt naar het podium. Tim ook. Daar ziet hij zijn oom Thoom jr. en zijn tante Elise muziek maken. Tim houdt van muziek. Hij geniet op zijn eigen manier.
Dan ineens ziet hij foto’s van zichzelf op een groot doek verschijnen. Die heeft hij eerder al meerdere keren gezien, want zijn papa en mama laten geen gelegenheid voorbijgaan om de aandacht te vestigen op de onbekende en nog ongeneeslijke stofwisselingsziekte waar hij aan lijdt. Bij wijze van spreken kan hij dat aandoenlijke liedje dat je hoort tijdens de projectie van de beelden al bijna meezingen …..
Na het filmpje staat Tim zelf op het podium. Niet letterlijk, want Tim kan nog niet goed staan. In de armen van papa Jaap luistert hij naar de antwoorden die mama Annemarie geeft op vragen van presentator én TimStar-ambassadeur Kees Tol. Iedereen in de zaal luistert aandachtig. Maar dan ook ie-der-een. Het is muisstil in de ‘Jozef’. Zó stil is het er alleen ’s nachts als er niemand – op een enkele muis na – in het gebouw aanwezig is.
De indrukwekkende stilte krijgt een vervolg met een minstens zo indrukwekkende vertolking van ‘Somewhere over the rainbow’ door de Tribute To The Cats Band. ‘Hé, dat liedje ken ik’, zal Tim hebben gedacht. Want dat liedje – in een kinderversie – hoor je ook als de foto-dvd wordt afgespeeld. Toen zijn moeder de dvd maakte, wist ze niet dat dit liedje ook door The Cats in 1965 op single is uitgebracht.
Een toevallige samenloop der omstandigheden? Maakt niet uit: op deze TimStar-dag maken we de primeur mee van de kippenvelversie van de TTTCB. Met leadzang van Cees Veerman ‘Jozef’, gitaarbegeleiding van Kees Plat ‘Schien’ en ingetogen accordeonspel van Thoom Veeman ‘de Koe’, de opa van Tim.
Sidderingen gaan door de zaal, hier en daar wordt een traan weggepinkt.

In de negende etappe van de Tour de France wordt wielrenner Johnny Hoogerland door toedoen van een onoplettende automobilist op een afschuwelijke wijze in het prikkeldraad gecatapulteerd. Het nieuws bereikt ons pas als we ’s avonds weer thuis zijn. We zien Johnny met tal van snijwonden weer op de fiets stappen en de etappe uitrijden. De tranen staan in zijn ogen.

P.V. (www.tributetothecatsband.nl)

Een reactie uit het gastenboek van de Catsband:

Een beladen dag.

Gistermiddag was het dan zover, na veel voorbereiding, vergaderen, en medewerking van vele, meestal niet genoemde  vrijwilligers, het benefiet concert voor  TIM.
Na het voorprogamma, zakte letterlijk het doek.  Daar op werd een korte dia  presentatie vertoond, gemaakt door Tim’s moeder, over de nog steeds onbehandelbare ziekte, die haar zoon heeft getroffen.
Bij het zien van die beelden, hielden velen het niet droog, menig een, pinkte een traan weg. Heel emotioneel was het moment daarna toen de ouders van Tim een korte uitleg gaven, over de onderzoeks resultaten van deze zeldzame ziekte. Er werd ook met gulle hand gegeven, toen de collecte bussen  de zaal rondgingen. Laten we hopen dat dit  zal bijdragen voor het vinden van medicijnen, voor  Tim en z’n lotgenootjes.
Maar laten we vooral niet vergeten , dat er nog zo veel meer mensen zijn  die ernstig ziek zijn, en ook hulp,op wat voor manier , nodig hebben. Ieder huisje, heeft zijn kruis, zeggen ze wel eens.
Maar de TTTCB en medewerkers hebben bij deze hun steen bijgedragen. Een weergaloos concert volgde.
Zaterdagavond op de heenreis naar Limburg, hebben ze in de bus het wonderschone” Somewhere over the rainbow”  , gerepeteerd, waar ze  de middag mee begonnen. Net om 7 uur vanmorgen  belde  Piet Schilder me op, en zei, dat dit toch wel het mooiste concert was, dat ze ooit in de Jozef hebben gegeven.  en   vele vaste fans zullen dat  zeker beamen.  Van af het podium gezien, een grote deinende, en luid mee zingende massa, die niet genoeg kon krijgen van zoveel mooie hits, die perfect vertolkt werden. Zelf Johan Bond, ( boetie) , de manager van de Jozef, die toch al veel heeft gezien in z’n Jozef, maakte op het eind van de avond, een knieval, op het podium om de jongens te bedanken. Terrecht.
Een dag om niet snel te vergeten, en waar nog lang over na gepraat zal worden.

Ons bedankje op de site van de Catsband voor al die mensen die zo hard hebben meegewerkt aan dit concert en voor hen die aanwezig waren:

Lieve mensen,

Wij zijn nog aan het bijkomen van de geweldige dag die wij gisteren hebben beleefd in de St. Jozef te Volendam tijdens het benefietconcert voor onze Tim.
Een van de ergste dingen die je kunt meemaken in je leven is dat je te horen krijgt dat je kind ongeneeslijk ziek is. Je hele wereld stort in. Niets is meer zeker, de hele toekomst staat te wankelen. Wat wij geleerd hebben in de afgelopen periode is om naar de positieve gebeurtenissen te kijken. Alleen daarmee houd je jezelf overeind.
Gelukkig zijn er niet veel mensen die weten hoe het voelt om in deze vreselijke onzekerheid te leven, maar door de ziekte van Tim zijn wij ook bevoorrecht om mee te mogen maken hoeveel mensen zo intens met ons en vooral met Tim meeleven! Dat is ongelooflijk!
Gisteren hebben wij dit als ouders van Tim samen met de rest van de familie ervaren als ‘een warme deken’ om ons heen. Warmte die wij met z’n allen nodig hebben om onszelf staande te houden. Zoveel lieve, bekende, maar ook heel veel voor ons onbekende mensen die zoveel blijken van medeleven geven: daar hebben wij geen woorden voor.

Nadat wij hadden gehoord dat Tim zo ernstig ziek is, hebben wij besloten om de strijd aan te gaan tegen ‘energiestofwisselingsziektes’. Of dit een eerlijke strijd is, weten wij niet. Dat zal de toekomst moeten uitwijzen …..
Maar als wij kijken naar onze kleine, sterke Tim die elke dag vecht tegen deze vreselijke ziekte, wie zijn wij dan om deze strijd niet aan te gaan? Daarom strijden wij mee met onze Tim, we vechten waar we kunnen. En wij zijn heel dankbaar te mogen ervaren dat wij deze strijd niet alleen voeren.

Jaap, Annemarie en Tim van Vlaanderen